Ana içeriğe atla

Post Mortem Nedir?

19. yüzyıl da ölen kişilerin fotoğrafları çekilirdi. Çoğunlukla hiç fotoğrafı olmayan bu kişileri hatırlamak için yapılan eylemde çoğu ölü, sanki yaşıyormuş gibi poz verdirilirlerdi. Arkalarına bir destek yaslanır, giydirilir ve süslerlerdi. Avrupa ve Amerika da çok yaygın olan bu gelenek, yakınlarını kaybedenler için son bir hatıra şansıydı. Ölü yakınlarıyla fotoğraf çektirip, onları hatırlamalarını sağlayan bu gelenek oldukça rahatsız edici olsa da fotoğraflara bakmaktan da alamıyor insan kendini. Hele ki yaşıyormuş gibi poz verdirilen ölülerin fotoğrafları çok ilginç, bazı fotoğraflarda yaşıyor mu ölü mü anlamak güçleşiyor.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

YAŞANMIŞ BİR OLAY

Oncelikle kendisi cok secici bir insandı ve kendimi begendirmek kolay olmadi. ilk gun beni tanimak icin disarda bulusmak istedi ve guzel bir restorana gidip beraber yemek yedik ve uzun bir mulakattan sonar yarin sabah evimde ol dedi bana. Geceyi heyecanda uykusuz gecirdim ve sabahi zor ederek kalkip hazirlandim ve yolda giderken hanimefendiye kahvalti hazirlamak icin marketten malzeme aldim sabah 9’de hanimefendinin kapisindayim. Elim titreyerek kapisini caldim ve o manken gibi gorkemli vucudu ile kapiyi actiginda korkum artmaya baslamisti cunku ne tarz bir sahibe oldugunu bilmiyordum ve benim daha evvelden kole olarak tecrubem olsada sert bir sahibem olmadi. Uzun lafin kisasi geceligi ve topuklu terlikleri ile kapiyi acti ve bana “gir iceri” diye emretti, ben iceri girdim, kapiyi kapatti ve sahibem bas parmagi ile ayagini gosterdi, anladimki dizlerimin ustunde merhaba demem gerekiyordu, bende dizlerimin ustune coktum ve ayagina egilerek terlik ve ayaklarini optum ve “gunaydin hanimef...
1 yorum
Devamı

Sinemada Ayak Yalatmak

 Film başlar başlamaz, tek bacağımı dizine koydu. Ben etrafı süzdüm, hafta içi ve gündüz saati olduğu için içeride fazla kişi yoktu. Biz ortalarda oturuyorduk. Çizmemin burnunu yalamaya başladı. Karanlıkta zor görüyordum ama, çizmemin üzerini, altını ve topuklarını büyük bir iştahla yalayıp temizliyordu. Diğer bacağımdaki çizmeye de aynısını yapmak istedi ama onu uzatmam çok zordu izin vermedim. O da çizmemin fermuarını yavaşça çözdü, ayağımdan çıkarttı, yandaki boş koltuğa, nazikçe bıraktı. Çoraplı ayağım artık dizindeydi. Bir süre çorabımı ve ayağımı kokladı, hafifçe dilledi. Parmağını bileğimden sokup çorabımı çıkarttı. İşte küçük parmaklı güzel ayağım karşısındaydı. Onu görünce derin bir nefes aldı ve hemen yüzünü üzerine gömdü. Parmaklarımı teker teker dudaklarının arasına alıp emiyor ve aralarını yalıyordu. Önce çok huylandım ve ayağımı geri çekmek istedim ama sonra çok zevk aldığım için kendimi olayın keyfine teslim etmeye karar verdim. Ayağımın altını, bileğimi öpüp ya...
Yorum Gönder
Devamı

NASIL KÖLE OLDUM

Merhaba efendim kendimi bildim bileli bu duyguya sahibim ama ilk köleliğim lise 1 de arkadaşımın emir cümlesini kullanarak git bana kantinden su al demesi ile başladı. Daha sonra baktım yapıyorum yavaş yavaş emir dozu artmaya başladı. Sonra lise 2 de kendimi artık tam anlamıyla kölesi olarak hayatıma devam ettim. Ödevlerini ben yapardım. Çantasını ben taşırdım . Okulda yediği içtiği her şeyden ve ayakkabı temizliğinden ben mesuldum. Ve bu lise 2 nin sonuna kadar yani kendisi taşınana kadar devam etti. Yaşadığım en ilginç olay ise bana herkesin içinde tokat atması olmuştu. Herkes şaşkınlıkla bakarken tokatının sebebi olarak benim erkek arkadaşım var bir daha bana sapık sapık mesaj atma olmuştu. Yalnız kaldığımızda herkesin önünde seni aşağılamak istedim demişti.
Yorum Gönder
Devamı